Sterowniki kart dźwiękowych przeznaczone dla Linuksa mają problemy związane z kompatybilnością. Dzieje się tak, ponieważ MPlayer korzysta z wbudowanych właściwości poprawnie napisanych sterowników dźwięku, które prawidłowo obsługują synchronizację audio/video. Niestety, niektórzy autorzy sterowników nie uwzględniają tej cechy, ponieważ nie jest ona potrzebna do odtwarzania efektów dźwiękowych i plików MP3. Inne odtwarzacze takie jak: aviplay czy xine prawdopodobnie działają od razu z tymi sterownikami, ponieważ używają "prostych" metod synchronizacji korzystających z wewnętrznego zegara. Testy pokazały, że ich metody nie są tak wydajne jak MPlayera. Używanie MPlayera z poprawnie napisanym sterownikiem dźwięku, nigdy nie zaowocuje desynchronizacją A/V z powodu dźwięku, chyba że odtwarzany plik został utworzony w niewłaściwy sposób lub jest popsuty (na stronie man znajdziesz możliwe rozwiązania tego problemu). Jeśli masz kiepski sterownik dźwięku, spróbuj użyć opcji -autosync. Powinna ona rozwiązać Twój problem. Dokładniejsze informacje znajdziesz na stronie man. Kilka uwag: Jeżeli posiadasz sterowniki ALSA w wersji 0.5, prawie zawsze konieczne będzie użycie -ao alsa5, ponieważ ich kod emulacji OSS jest wadliwy i spowoduje błąd MPlayera wyświetlając komunikat o treści podobnej do tej: DEMUXER: Za dużo (945 w 8390980 bajtach) pakietów video w buforze! (DEMUXER: Too many (945 in 8390980 bytes) video packets in the buffer!) Jeśli dźwięk przerywany jest krótkimi trzaskami podczas odtwarzania z CD-ROMu, włącz odmaskowywanie przerwań, tak jak opisano to w rozdziale dotyczącym CD-ROMu. Filtry dźwiękowe pozwalają na zmianę właściwości danych audio zanim dźwięk dotrze do karty. Ich uruchamianie i wyłączanie odbywa się przeważnie automatycznie, można to jednak zmienić. Filtry włączane są wtedy, gdy cechy dźwięku różnią się od tych wymaganych przez urządzenie audio, w przeciwnym wypadku procedura ta jest pomijana. Opcja -af filter1,filter2,... używana jest do nadpisania automatycznych ustawień lub do zastosowania dodatkowych. Kolejność stosowania filtrów uzależniona jest od kolejności w ciągu oddzielonych od siebie przecinkami wartości. Przykład: mplayer -af resample,pan film.avi uruchomi dźwięk poprzez filtr zmieniający częstotliwość próbkowania (resample filter) a następnie poprzez filtr pan. Zauważ, że lista nie może zawierać żadnych spacji, inaczej zostanie błędnie zinterpretowana przez program. Filtry często posiadają opcje zmieniające ich zachowanie. Są one dokładniej opisane w sekcji poniżej. Jeżeli pominie się parametry, to filtr uruchomi się z ustawieniami domyślnymi. Poniżej przedstawiony jest przykład, jak używać filtrów wraz z ich opcjami: mplayer -af resample=11025,pan=1:0.5:0.5 -channels 1 -srate 11025 film.avi ustawi częstotliwość wyjściową filtru zmieniającego próbkowanie (resample filter) na 11025Hz i zmiksuje dźwięk do jednego kanału używając filtru pan. Ogólną kontrolę nad warstwą filtrów daje opcja -af-adv. Zawiera ona dwie dodatkowe opcje: force jest polem bitowym, które określa jak filtry są stosowane i jakiej optymalizacji prędkości/dokładności używają: 0 Użyj automatycznego stosowania filtrów i optymalizuj względem szybkości procesora. 1 Użyj automatycznego stosowania filtrów i optymalizuj tak, aby osiągnąć największą prędkość. Uwaga: Niektóre możliwości filtrów audio mogą nie zadziałać i jakość dźwięku spadnie. 2 Użyj automatycznego stosowania filtrów i optymalizuj pod kątem jak największej jakości. 3 Nie używaj automatycznego stosowania filtrów i nie optymalizuj. Uwaga: Jeśli używasz tego ustawienia, możliwe jest wystąpienie błędów podczas działania MPlayera i jego zakończenie. 4 Użyj automatycznego stosowania filtrów (tak jak dla 0), jednak użyj obliczeń zmiennoprzecinkowych, jeśli to możliwe. 5 Użyj automatycznego stosowania filtrów (tak jak dla 1), jednak użyj obliczeń zmiennoprzecinkowych, jeśli to możliwe. 6 Użyj automatycznego stosowania filtrów (tak jak dla 2), jednak użyj obliczeń zmiennoprzecinkowych, jeśli to możliwe. 7 Użyj automatycznego stosowania filtrów (tak jak dla 3), jednak użyj obliczeń zmiennoprzecinkowych, jeśli to możliwe. list jest aliasem dla opcji -af. Na zachowanie warstwy filtrów wpływają również niżej podane, standardowe opcje: -v Zwiększa poziom "gadatliwości" i sprawia, że większość filtrów drukuje dodatkowe komunikaty. -channels Ustawia liczbę kanałów wyjściowych, których ma używać Twoja karta. Ma ona również wpływ na liczbę kanałów, które są dekodowane z nośnika danych. Jeśli zawiera on mniej kanałów, filtr kanałów (channels filter) zostanie automatycznie użyty (zobacz poniżej). Przekierowywanie kanałów będzie ustawione domyślnie. -srate Ustawia częstotliwość próbkowania, której ma używać Twoja karta (oczywiście karty mają swoje ograniczenia). Jeżeli poziom próbkowania Twojej karty różni się od tego stosowanego w nośniku, zostanie włączony filtr zmieniający próbkowanie (resample filter, zobacz poniżej), aby zniwelować różnice. -format Ustawia format próbki pomiędzy filtrem audio a kartą dźwiękową. Jeżeli żądany format próbki dla karty jest inny niż format zawierający się w nośniku, zostanie zastosowany filtr formatu (format filter, zobacz poniżej), aby zniwelować różnice. MPlayer w pełni obsługuje zmniejszanie/zwiększanie częstotliwości (up/downsampling) poprzez filtr zmieniający częstotliwość próbkowania - resample filter. Może on być użyty, jeżeli masz stałą częstotliwość na karcie, albo jeżeli nie jest ona w stanie obsłużyć więcej niż 44.1kHz. Filtr jest automatycznie uruchamiany, jeżeli jest to konieczne, ale może również zostać włączony z poziomu linii poleceń. Ma on trzy opcje: srate <8000-192000> jest to liczba całkowita, używana do określenia wyjściowej częstotliwości próbkowania w Hz. Przyjmuje wartości z zakresu od 8kHz do 192kHz. Jeżeli częstotliwość wejściowa i wyjściowa są takie same albo jeżeli ten parametr jest pominięty, filtr jest wyłączany. Wysoka częstotliwość przeważnie zwiększa jakość dźwięku, szczególnie jeżeli filtr jest użyty wraz z innymi. sloppy jest dodatkowym parametrem binarnym, który pozwala na małą różnicę między częstotliwością wyjściową a tą podaną przez srate. Opcja ta może zostać użyta jeżeli początek odtwarzania jest bardzo wolny. Jest standardowo uruchomiony. type <0-2> jest dodatkową liczbą całkowitą z przedziału od 0 do 2, która wybiera metodę zmiany częstotliwości próbkowania. Tutaj 0 przedstawia interpolację liniową (linear interpolation), 1 reprezentuje metodę wielofazowego przetwarzania banku filtrów (poly-phase filter-bank processing) przy użyciu obliczeń całkowitoliczbowych, 2 do zmiany częstotliwości za pomocą wielofazowego przetwarzania banku filtrów (poly-phase filter-bank processing) i obliczeń zmiennoprzecinkowych. Interpolacja liniowa (linear interpolation) jest wyjątkowo szybka, jednak pogarsza jakość dźwięku szczególnie przy zwiększaniu częstotliwości (upsampling). Najlepszą jakość daje 2, ale metoda ta wymaga największej mocy obliczeniowej. Przykład: mplayer -af resample=44100:0:0 ustawi częstotliwość wyjściową filtru zmieniającego częstotliwość próbkowania (resample filter) na 44100Hz używając przy tym dokładnego skalowania częstotliwości wyjściowej oraz interpolacji liniowej (linear interpolation). Filtr kanałów (channels filter) można użyć w celu dodania lub usunięcia kanałów, można go także użyć do kopiowania lub przekierowywania kanałów. Jest on automatycznie włączony, jeżeli wyjście warstwy audio filtrów różni się od wejściowego lub jeśli zażądano jego uruchomienia. Filtr wyłącza się sam, jeżeli nie jest używany. Liczba parametrów jest dynamiczna: nch <1-6> jest to liczba całkowita z zakresu od 1 do 6, która ustawia liczbę kanałów wejściowych. Ta opcja jest wymagana. Nie podanie jej spowoduje błąd uruchamiania (runtime error) programu. nr <1-6> jest to liczba całkowita z zakresu od 1 do 6, która używana jest do określenia liczby dróg przekierowania. Parametr ten jest opcjonalny. Jeżeli jest pominięty, stosowane jest domyślne przekierowanie. od1:do1:od2:do2:od3:do3... to pary liczb pomiędzy 0 a 5, które określają gdzie poszczególne kanały mają być przekierowywane. Jeżeli podana jest tylko opcja nch, filtr używa domyślnego przekierowywanie, które działa następująco: Jeśli liczba kanałów wyjściowych jest większa niż wejściowych, tworzone są puste kanały (w przypadku miksowania z mono do stereo, kanał mono jest powtarzany w obu kanałach wyjściowych). Jeżeli liczba kanałów wyjściowych jest mniejsza niż wejściowych, nadmiarowe kanały są usuwane. Przykład 1: mplayer -af channels=4:4:0:1:1:0:2:2:3:3 film.avi zmieni liczbę kanałów na 4 i ustawi 4 drogi przekierowywania, które zamieniają kanał 1 z 0, a 2 i 3 pozostawiają bez zmian. Zauważ, że jeżeli odtwarzany był nośnik zawierające 2 kanały, to kanały 2 i 3 będą puste, ale 0 i 1 nadal będą zamienione. Przykład 2: mplayer -af channels=6:4:0:0:0:1:0:2:0:3 film.avi zmieni liczbę kanałów na 6 i ustawi 4 drogi przekierowywania, które skopiują kanał 0 do 0 i 3. Kanały 4 i 5 będą puste. Filtr formatu (format filter) przekształca jedne formaty próbek w inne. Jest uruchamiany automatycznie, jeśli tylko jest wymagany przez kartę lub inny filtr dźwiękowy. bps <numer> może mieć wartość 1, 2 lub 4, określa liczbę bajtów przypadającą na próbkę. Parametr ten jest wymagany. Nie podanie go spowoduje błąd uruchamiania (runtime error). f <format> jest ciągiem znaków określającym format próbki. Ciąg jest kombinacją: alaw, mulaw lub imaadpcm, float lub int, unsigned lub signed, le lub be (little- lub big-endian). Opcja ta jest wymagana. Jej nie podanie, spowoduje błąd podczas uruchamiania (runtime error). Przykład: mplayer -af format=4:float film.avi ustawi format wyjściowy na 4 bajty danych zmiennoprzecinkowych przypadających na próbkę. Filtr opóźniający (delay filter) opóźnia dźwięk zmierzający do głośników, tak żeby strumienie dźwiękowe z różnych kanałów dotarły do nich jednocześnie. Jest to użyteczne, jeżeli masz więcej niż 2 głośniki. Filtr ma kilka opcji: d1:d2:d3... są liczbami rzeczywistymi określającymi opóźnienie w milisekundach, które powinno być zastosowane do każdego kanału. Minimalna wartość to 0ms a maksymalna to 1000ms. Aby obliczyć opóźnienie dla poszczególnych kanałów, wykonaj następuje czynności: Oblicz odległość od głośników do pozycji słuchacza (w metrach), to da Ci wartości od s1 do s5 (dla systemu 5.1). Nie ma sensu brać pod uwagę subwoofera (i tak nie usłyszysz różnicy). Odejmij odległość od s1 do s5 od odległości maksymalnej tzn. s[i] = max(s) - s[i]; i = 1...5 Oblicz opóźnienia w następujący sposób d[i] = 1000*s[i]/342; i = 1...5 Przykład: mplayer -af delay=10.5:10.5:0:0:7:0 film.avi opóźni lewy i prawy przedni głośnik o 10.5ms, dwa tylne i subwoofer o 0ms a centralny o 7ms. Programowa regulacja głośności (software volume control) jest obsługiwana poprzez filtr głośności (volume filter). Używaj go ostrożnie, gdyż może obniżyć stosunek sygnału do szumu. W większości wypadków najlepszym rozwiązaniem jest ustawienie miksera PCM na maksymalną wartość, wyłączenie filtru i regulacja głośności poziomem głośności ogólnej miksera. Jeżeli Twoja karta ma cyfrowy mikser PCM zamiast analogowego i zauważysz przekłamania, użyj miksera MASTER. Jeżeli do komputera podłączony jest zewnętrzny wzmacniacz (co zazwyczaj ma miejsce), poziom hałasu może zostać zredukowany poprzez dostrojenie głównego poziomu głośności (master level) i pokrętła głośności, dopóki syczenie w tle nie ustanie. Filtr ma dwie opcje: v <-200 - +60> jest liczbą rzeczywistą pomiędzy -200 a +60, która przedstawia poziom głośności w dB. Domyślny poziom to 0dB. c jest binarną wartością która włącza lub wyłącza miękkie obcinanie (soft-clipping). Miękkie obcinanie (soft-clipping) może sprawić, że dźwięk będzie łagodniejszy, jeżeli wysokie poziomy dźwięku są użyte. Uaktywnij tę opcję, jeżeli moc głośników jest zbyt niska. Zwróć uwagę, że ta metoda powoduje przekłamania i powinna być używana tylko w ostateczności. Przykład: mplayer -af volume=10.1:0 film.avi wzmocni dźwięk o 10.1dB i zastosuje metodę twardego obcinania (hard-clip), jeżeli poziom dźwięku jest za wysoki. Ten filtr ma drugą właściwość: Mierzy ogólny, maksymalny poziom dźwięku i wypisuje go po zakończeniu MPlayera. Oszacowana głośność może być użyta do ustawienia poziomu dźwięku w MEncoderze tak, żeby maksymalny zasięg dynamiczny był możliwy do osiągnięcia. Filtr korektora (equalizer filter) to 10 oktawowy korektor graficzny zaimplementowany przy pomocy 10 filtrów pasmowych IIR. Oznacza to, że działa bez względu na format odtwarzanego dźwięku. Środkowe częstotliwości dla tych 10 pasm to: Numer pasmaCzęstotliwość środkowa 031.25 Hz 162.50 Hz 2125.0 Hz 3250.0 Hz 4500.0 Hz 51.000 kHz 62.000 kHz 74.000 kHz 88.000 kHz 916.00 kHz Jeżeli częstotliwość próbkowania odtwarzanego dźwięku jest niższa niż środkowa częstotliwość dla odpowiedniego pasma, to jest ono wyłączane. Znanym błędem jest to, że właściwości dla najwyższego pasma nie są całkowicie symetryczne, jeżeli częstotliwość próbki jest zbliżona do częstotliwości środkowej danego pasma. Można obejść ten problem zwiększając jej częstotliwość (up-sampling), zanim ta dotrze do filtru korektora (equalizer filter). Filtr ma 10 parametrów: g1:g2:g3...g10 są liczbami rzeczywistymi z przedziału od -12 do +12, określającymi przyrost dB dla każdego pasma częstotliwości. Przykład: mplayer -af equalizer=11:11:10:5:0:-12:0:5:12:12 film.avi wzmocni dźwięk w wyższych i niższych zakresach częstotliwości, wyciszając go prawie całkowicie około 1kHz. Użyj filtru pan (pan filter), żeby dowolnie miksować kanały. Najprościej tłumacząc jest to połączenie programowej regulacji głośności (software volume control) i filtru kanałów (channels filter). Istnieją dla niego 2 podstawowe zastosowania: Miksowanie wielu kanałów w mniejszą liczbę, na przykład stereo do mono. Zmienianie "szerokości" centralnego głośnika w systemie przestrzennym. Filtr jest trudny w użyciu i będzie wymagał zastosowania żmudnej metody prób i błędów, zanim zostanie osiągnięty oczekiwany rezultat. Liczba parametrów filtru zależy od liczby kanałów: nch <1-6> jest liczbą całkowitą z przedziału od 1 do 6 i jest używana w celu określenia liczby kanałów wyjściowych. Opcja ta jest wymagana. Nie podanie jej spowoduje błąd uruchamiania (runtime error). l00:l01:l02:..l10:l11:l12:...ln0:ln1:ln2:... są liczbami rzeczywistymi z przedziału od 0 do 1. l[i][j] ustala ile procent kanału wejściowego j ma być zmiksowanych do kanału wyjściowego i. Przykład 1: mplayer -af pan=1:0.5:0.5 -channels 1 film.avi zmiksuje kanały ze stereo do mono. Przykład 2: mplayer -af pan=3:1:0:1:0.5:0.5 -channels 3 film.avi da 3 kanał wyjściowy, zostawiając 0 i 1 nietknięte i miksując kanały 0 i 1 do 2 kanału wyjściowego (który może być na przykład wysłany do subwoofera). Filtr subwoofera (sub filter) dodaje kanał subwoofera do strumienia audio. Dane audio użyte do stworzenia tego kanału są średnią dźwięku w 0 i 1 kanale. Dźwięk wynikowy zostanie poddany działaniu dolnoprzepustowego filtru Butterwortha czwartego rzędu (4th order Butterworth filter) z domyślną częstotliwością graniczną na poziomie 60Hz i dodany do oddzielnego kanału w strumieniu audio. Uwaga: Wyłącz ten filtr, jeżeli odtwarzasz DVD z dźwiękiem w systemie Dolby Digital 5.1, w przeciwnym wypadku, jego działanie zakłóci dźwięk subwoofera. Filtr ma 2 parametry: fc <20-300> jest opcjonalną liczbą rzeczywistą, używaną do określenia wartości częstotliwości granicznej w Hz. Prawidłowy zakres wynosi od 20Hz do 300Hz. Dla uzyskania najlepszego rezultatu, spróbuj ustawić ją na jak najniższą. Wzbogaci to doświadczenia płynące z używania dźwięku stereo i w systemie przestrzennym. Domyślną wartością jest 60Hz. ch <0-5> jest opcjonalną liczbą całkowitą pomiędzy 0 a 5, która określa numer kanału, do którego ma zostać wysłany dźwięk subwoofera. Domyślnym jest 5. Zauważ, że liczbą kanałów zwiększy się do ch, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Przykład: mplayer -af sub=100:4 -channels 5 film.avi doda kanał subwoofera z częstotliwością graniczną równą 100Hz do 4 kanału wyjściowego. Macierzowo zakodowany dźwięk przestrzenny, może być zdekodowany filtrem przestrzennym (surround filter). Dolby Surround jest przykładem formatu zakodowanego macierzowo. Wiele plików zawierających 2 kanały audio, w rzeczywistości zawiera dźwięk przestrzenny zakodowany w tym systemie. Aby użyć tego filtru potrzebujesz karty z obsługą przynajmniej 4 kanałów. Filtr posiada jedną opcję: d <0-1000> jest opcjonalną liczbą rzeczywistą pomiędzy 0 a 1000, używaną do ustawienia opóźnienia w ms dla tylnych głośników. Opóźnienie powinno być ustawione w następujący sposób: jeśli d1 to odległość od pozycji słuchacza do przednich głośników a d2 to odległość od tylnych głośników, to opóźnienie d powinno być ustawione na 15ms, jeżeli d1 <= d2 i 15 + 5*(d1-d2) jeżeli d1 > d2. Domyślna wartość dla d to 20ms. Przykład: mplayer -af surround=15 -channels 4 film.avi doda dźwięk przestrzenny dekodując dźwięk dla tylnych głośników z opóźnieniem 15ms. Ten filtr audio eksportuje nadchodzący sygnał do innych procesów, używając mapowania pamięci (mmap()). Zmapowane obszary zawierają nagłówek: int nch /*ilość kanałów*/ int size /*rozmiar bufora*/ unsigned long long counter /*Używany do zachowania synchronizacji, aktualizowany za każdym razem kiedy eksportowane są nowe dane.*/ Reszta to 16-bitowe dane (bez przeplotu). mmapped_file Plik, do którego chcesz eksportować. Domyślnie jest to ~/.mplayer/mplayer-af_export. nsamples Ilość próbek przypadających na kanał. Domyślnie jest to 512. Przykład: mplayer -af export=/tmp/mplayer-af_export:1024 film.avi wyeksportuje 1024 próbek na kanał do /tmp/mplayer-af_export. Ten filtr dźwięku zwiększa (liniowo) różnicę między lewym a prawym kanałem (tak jak wtyczka extrastereo dla XMMSa) dodając efekt "przekazu na żywo" do odtwarzania. Ma on jeden parametr: mul to współczynnik różnicy wyrażony liczbą rzeczywistą (domyślna wartość to 2.5). Jeśli podasz mu wartość 0.0, dźwięk będzie odtwarzany w trybie mono (średnia z dwóch kanałów). Jeśli natomiast ustawisz go na 1.0, dźwięk pozostamie niezmieniony, a jeśli na -1.0, lewy kanał z prawym zostaną zamienione. Sposób użycia: mplayer -af extrastereo media.avi mplayer -af extrastereo=3.45 media.avi Ten filtr audio maksymalnie zwiększa głośność, nie wprowadzając przy tym szumów. Sposób użycia: mplayer -af volnorm media.avi